มะเร็งผิวหนัง

ไขมันในเส้นเลือด	โรคเบาหวาน	โรคภูมิแพ้	โรคข้อเสื่อม	โรคอัมพาต	กระดูกพรุน	ภาวะไตวาย	มะเร็งปากมดลูก	มะเร็งปอด	โรคอ้วน
มะเร็งเต้านม	โรคไทรอยด์	มะเร็ง ต่อมลูกหมาก	มะเร็งลำไส้ใหญ่	โรคเสื่อมสมรรถ ภาพทางเพศ	ตับอักเสบ	โรคกระเพาะ อาหาร	โรคต้อหิน	ต้อกระจก	โรคตาแดง
โรคผิวหนัง	โรคผิวหนัง ติดเชื้อไวรัส	โรคผิวหนัง ติดเชื้อรา	โรคผิวหนัง ติดเชื้อแบคทีเรีย	โรคเก๊าท์	โรคหอบหืด	วัณโรค	โรคความดัน โลหิตสูง	โรคปอดบวม	โรคนิ่วในไต
โรคหัด	โรคพาร์คินสัน	โรคอุจจาระร่วง	โรคพิษสุนัขบ้า	โรคอหิวาตกโรค	โรครูมาตอยด์	โรคฮีโมฟิเลีย	โรคริดสีดวง ทวารหนัก	โรคไต	โรคจิตเภท

โรคมะเร็งผิวหนัง ได้รับการตั้งชื่อตามชนิดของเซลล์ผิวหนังตามที่ได้เกิดขึ้น มะเร็งผิวหนังชนิดเบซาลเซลล์เกิดจากเซลล์ชั้นฐานของหนังกำพร้า และเป็นโรคมะเร็งผิวหนังที่พบมากที่สุดแต่เป็นอันตรายน้อย ส่วนมะเร็งผิวหนังสะแควมัสเซลล์คาร์ซิโนมาเกิดขึ้นในผิวหนังชั้นกลาง และพบได้น้อยกว่าโดยทั่วไป แต่มีแนวโน้มที่จะแพร่กระจาย และหากไม่ได้รับการรักษา ก็อาจเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิต สำหรับชนิดเมลาโนมา ที่เกิดจากเซลล์สร้างเม็ดสี (เมลาโนไซต์) เป็นชนิดที่พบได้น้อยที่สุด แต่เป็นอันตรายมากที่สุด ซึ่งส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะแพร่กระจาย และหากไม่ได้รับการรักษา ก็อาจเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตโดยส่วนใหญ่แล้วสาเหตุมักมาจาก การถูกรังสียูวีมากเกินไปจากดวงอาทิตย์หรือเตียงอาบแดด ซึ่งการรักษาโดยทั่วไปจะใช้การผ่าตัด
การป้องกันสารกันแดดที่มีประสิทธิภาพได้รับการแนะนำใช้ป้องกันเมลาโนมา และสะแควมัสเซลล์คาร์ซิโนมา ในขณะที่มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยที่จะใช้ป้องกัน มะเร็งผิวหนังชนิดเบซาลเซลล์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ส่วนคำแนะนำอื่นที่จะลดอัตราการเกิดโรคมะเร็งผิวหนัง ประกอบด้วย หลีกเลี่ยงการถูกแดดมากเกินไป, การสวมใส่เสื้อ, แว่นกันแดด และหมวกป้องกัน ตลอดจนพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการถูกแสงอาทิตย์ของช่วงเวลาแดดส่องสูงสุด นอกจากนี้ หน่วยบริการป้องกันเฉพาะกิจแห่งสหรัฐอเมริกายังได้แนะนำว่าผู้ที่มีอายุระหว่าง 9 ปีและ 25 ปีให้หลีกเลี่ยงรังสีอัลตราไวโอเลตด้วยเช่นกันความเสี่ยงของการเป็นมะเร็งผิวหนังสามารถลดจำนวนลงได้ด้วยการ: ลดการทำให้ผิวไหม้ในที่ร่ม และการถูกแสงแดดตอนกลางวัน รวมถึงการเพิ่มการใช้สารกันแดด และหลีกเลี่ยงการใช้ผลิตภัณฑ์ยาสูบ ในประเด็นนี้ ยังมีหลักฐานไม่เพียงพอสำหรับการสู้กับโรคมะเร็งผิวหนัง ซึ่งอาหารเสริมวิตามิน และสารต้านอนุมูลอิสระยังไม่ได้รับการพบว่า มีผลในการป้องกัน ส่วนหลักฐานจากการรับประทานอาหารนั้นยังไม่เป็นที่แน่ชัด
การรักษามะเร็งผิวหนัง วิธีการรักษาโรคมะเร็งผิวหนังจะแบ่งไปตามระยะของมะเร็งที่ตรวจพบ และชนิดของมะเร็งผิวหนังที่เป็น เนื่องจากวิธีการรักษาแต่ละชนิดจะให้ผลกับการรักษามะเร็งแต่ละชนิดไม่เหมือนกัน โดยวิธีรักษามะเร็งที่นิยมใช้ในปัจจุบันมีดังนี้ การผ่าตัดที่ผิวหนัง การขูดออกและจี้ด้วยไฟฟ้า การรักษาด้วยการจี้เย็น การฉายแสงโฟโตไดนามิก การฉายรังสี เคมีบำบัด

ข้อมูลเกี่ยวกับโรคต่างๆ รวบรวมมาจากเอกสารแผ่นพับจากโรงพยาบาลและศูนย์สุขภาพทั่วไป เพื่อให้รู้ลักษณะของโรคและสาเหตุ และการรักษาเบี้องต้นในการดูแลสุขภาพ เมื่อทราบสาเหตุและอาการป๋วย ว่าเป็นโรคอะไร ควรรีบปรึกษาแพทย์ผู้เชื่ยวชาญตามสถานพยาบาลต่างๆ อย่าปล่อยไว้ให้เนิ่นนาน อาจจะทำการรักษายากขึ้นและใช้เวลานานในการรักษา